സമൂഹമാധ്യമങ്ങളില് ഇപ്പോള് ചലഞ്ചുകളുടെ കാലമാണ്. സിംഗിള് പാരന്റ് ചലഞ്ചാണ് നിലവില് ശ്രദ്ധേയമായിരിക്കുന്നത്. നിരവധി പേരാണ് തങ്ങളുടെ അനുഭവങ്ങള് തുറന്നുപറഞ്ഞ് രംഗത്തെത്തിയിരിക്കുന്നത്. പങ്കാളി ഇല്ലാതെ മക്കളെ വളര്ത്തുന്ന അച്ഛന്റെയോ അമ്മയുടെയോ അനുഭവങ്ങളാണ് ഈ ചലഞ്ചിലൂടെ പങ്കുവെക്കുന്നത്.
അത്തരത്തില് രാജശ്രീ എന്ന യുവതി പങ്കുവെച്ച കുറിപ്പാണ് ഇപ്പോള് ജനശ്രദ്ധ നേടുന്നത്. ഫേസ്ബുക്ക് കൂട്ടായ്മയായ ദി മലയാളി ക്ലബ്ബിലാണ് രാജശ്രീ തന്റെ അനുഭവം പങ്കുവെച്ചിരിക്കുന്നത്. 18മത്തെ വയസ്സില് പെണ്കുട്ടികള്ക്കു ഉണ്ടാകുന്ന സ്ഥിരം അസുഖം എനിക്കും ഉണ്ടായി. ഒന്നും ആലോചിക്കാതെ എടുത്തങ്ങു ചാടി. വിളിച്ചോണ്ട് പോയ ആള്ക്ക് ആണെങ്കില് ഇതൊരു പകര്ച്ചവ്യാധി ആയിരുന്നെന്നു മനസ്സിലാക്കാന് മാസങ്ങള് എടുത്തുവെന്ന് രാജശ്രീ പറയുന്നു.
21വയസ്സിനു ഇപ്പുറം ഞാനും മോനും ഒന്നിച്ചു വളര്ന്നു.പലതും കണ്ടും അറിഞ്ഞും അനുഭവിച്ചും എല്ലാ വിഷമങ്ങളും മറന്നു.പറയത്തക്ക സമ്പാദ്യമോ കാശോ പൊന്നോ ഒന്നും ഇല്ല ആകെ ഉള്ളത് പൊന്നു പോലെ കൂടെ നിക്കുന്ന ഒരു മോനാ. അതിനപ്പുറം വേറെ ഒരു ലോകം ചിന്തിച്ചിട്ടേ ഇല്ല.2020ഡിസംബര് 27ആകുമ്പോ 6വര്ഷം ആകുന്നു. മോന് ഒരു അമ്മ എന്ന തോന്നല് പോലും ഇല്ല എന്നോട് അവന്റെ ഒപ്പം കളിച്ചു നടക്കുന്ന ഒരു കൂട്ടുകാരി അവന്റെ കുരുത്തക്കേടിനൊക്കെ ഒപ്പം നിക്കുന്ന അവന്റെ തല്ലുകൊള്ളി അമ്മ എന്നും രാജശ്രീ കുറിച്ചു.
കുറിപ്പിന്റെ പൂര്ണരൂപം
#singleparentchallenge?
18മത്തെ വയസ്സില് പെണ്കുട്ടികള്ക്കു ഉണ്ടാകുന്ന സ്ഥിരം അസുഖം എനിക്കും ഉണ്ടായി. ഒന്നും ആലോചിക്കാതെ എടുത്തങ്ങു ചാടി. വിളിച്ചോണ്ട് പോയ ആള്ക്ക് ആണെങ്കില് ഇതൊരു പകര്ച്ചവ്യാധി ആയിരുന്നെന്നു മനസ്സിലാക്കാന് മാസങ്ങള് എടുത്തു, പിന്നെ വീണിടം വിഷ്ണുലോകം എന്ന് കരുതി കിട്ടുന്ന ബോണസ് ആയ അടിയും തൊഴിയും വാങ്ങി അവിടെ തന്നെ കൂടി.19മത്തെ വയസ്സില് എന്റെ മോന് എത്തി. ആളുടെ പകര്ച്ചവ്യാധി ഒട്ടും കുറയുന്നേം ഇല്ല ആളുകള്ടെ എണ്ണം കൂടി വരേം ചെയുന്ന അവസ്ഥയായി. ആഹാരം പോലും കിട്ടാതെ ദിവസങ്ങളോളം 2വയസ്സുള്ള മോനേം കൊണ്ട് ഒറ്റയ്ക്ക് ആ വീട്ടില് കട്ടന്ചായ കുടിച് ഉറങ്ങീട്ടുണ്ട്(നല്ല രസമാ ). വീട്ടില് വിളിച്ചു പറയാന് പറ്റോ ഇറങ്ങി പോയതല്ലേ അനുഭവിച്ചേ പറ്റു .മോന്റെ അവസ്ഥയും ചെയ്ത തെറ്റിന് അനുഭവിക്കാന് ഇനി ബാക്കി ഒന്നും ഇല്ലന്നുള്ള തിരിച്ചറിവും കൂടെ ആയപ്പോ 21മത്തെ വയസ്സില് ആ അസുഖത്തെ ഞാന് വേരോടെ പിഴുത്തെറിഞ്ഞു.എല്ലാം ഉണ്ടായിട്ടും സമാധാനം ഇല്ലാതെ ജീവിക്കുന്നതിലും നല്ലത് ഒന്നും ഇല്ലാത്തിടത്തുനിന്ന് തുടങ്ങി ഉള്ളത് കൊണ്ട് ജീവിക്കുന്നതാ എന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
21വയസ്സിനു ഇപ്പുറം ഞാനും മോനും ഒന്നിച്ചു വളര്ന്നു.പലതും കണ്ടും അറിഞ്ഞും അനുഭവിച്ചും എല്ലാ വിഷമങ്ങളും മറന്നു.പറയത്തക്ക സമ്പാദ്യമോ കാശോ പൊന്നോ ഒന്നും ഇല്ല ആകെ ഉള്ളത് പൊന്നു പോലെ കൂടെ നിക്കുന്ന ഒരു മോനാ. അതിനപ്പുറം വേറെ ഒരു ലോകം ചിന്തിച്ചിട്ടേ ഇല്ല.2020ഡിസംബര് 27ആകുമ്പോ 6വര്ഷം ആകുന്നു. മോന് ഒരു അമ്മ എന്ന തോന്നല് പോലും ഇല്ല എന്നോട് അവന്റെ ഒപ്പം കളിച്ചു നടക്കുന്ന ഒരു കൂട്ടുകാരി അവന്റെ കുരുത്തക്കേടിനൊക്കെ ഒപ്പം നിക്കുന്ന അവന്റെ തല്ലുകൊള്ളി അമ്മ.
നീ ഇറങ്ങി പോയിട്ടല്ലേ ഈ അവസ്ഥ വന്നേ എന്നൊക്കെ കമന്റ് ഇടാന് പോണോരോട് മുന്നേ ഒന്ന് പറഞ്ഞോട്ടെ ഞാന് ചെന്ന് ചാടി പക്ഷേ അതിന്റെ പേരില് എന്റെയും മോന്റേം ജീവിതം ഇല്ലാതാക്കാന് താല്പര്യം ഇല്ലാത്തോണ്ടും അന്തസ്സായി ജോലി ചെയ്ത് ജീവിക്കാം എന്നുള്ള മനക്കരുത് ഉള്ളോണ്ടും ഇന്നും ഞങ്ങളുടെ ചിരി മാഞ്ഞിട്ടില്ല.